Ирина Папуга "Зоз прешлосци нашей церкви у Бачинцох"
О. Михайло Режак
БАЧИНЧАНЄ ПЕСТУЮ СВОЙО ОБИЧАЇ, ВИРУ И КУЛТУРУ
- СЛОВО РЕЦЕНЗЕНТА -
(Ирина Папуґа: Зоз прешлосци нашей церкви у Бачинцох
Прилоги ґу Моноґрафиї Грекокатолїцкей церкви святого апостола евангелисти
Луки у Бачинцох, Дружтво за руски язик, литературу и културу, Нови Сад, 2024)
Зоз нєвистатих рукох од »пирка» и з любову до писаного слова, Иринка Папуґова, учителька, як кед би жадала застановиц час на хвильку, кед читаме єй остатню написану кнїжку Зоз прешлосци нашей церкви у Бачинцох. У тим нашим валалє препровадзела найкрасши роки дзецинства. Тему хтору обрабя у своєй кнїжки то вирско-церковни живот у Бачинцох од снованя релиґийного вирского живота та по терашнї часи. Зазначує и описує велї збуваня, наводзи шицких душпастирох у прекрасней бачинскей церкви пошвеценей св. Лукови и шицко подкрипює з фотоґрафиями.
У валалє Бачинцох Руснацох грекокатолїкох нїґда нєбуло вельо, алє вони и тераз пестую свойо обичаї, виру и културу, любя свою церкву и векшина бешедує на своїм мацеринским руским язику.
Прето тримам же тото литературне дїло важне, як за историю руского народу у Бачинцох и Сриме, так и за терашню заєднїцу, же би ше препознало вредносц грекокатолїкох у Бачинцох, Сриме и Руснацох вообще. Бачинци дали велїх вельких людзох, добре познатих нє лєм у Бачинцох и Сриме, алє и ширше у швеце.
Кнїжка Зоз прешлосци нашей церкви у Бачинцох написана зоз лєгким и интересантним стилом, хтору сердечно препоручєм шицким Бачинчаньом, гоч дзе вони жили або жию.
У Шидзе, 19.03.2025. року
о. Михайло Режак,
декан сримским и парох шидски
O. мр Дарко Рац
ЛЮБОВ ҐУ СВОЙОМУ НАРОДУ И ЦЕРКВИ - СЛОВО РЕЦЕНЗЕНТА
(Ирина Папуґа: Зоз прешлосци нашей церкви у Бачинцох
Прилоги ґу Моноґрафиї грекокатолїцкей церкви святого апостола евангелисти
Лукиу Бачинцох, Дружтво за руски язик, литературу и културу, Нови Сад, 2024)
Тота моноґрафия учительки Иринки Папуґовей Зоз прешлосци нашей церкви у Бачинцох то вельке доприношенє церковней и народней историї грекокатолїцкого народу у Бачинцох и вообще грекокатолїцкого народу у Бачкей и Сриме, насампредз прето же у нєй описани живот єдней, поведли бизме, малей грекокатолїцкей заєднїци у єдним сримским валалє котри мал окреме турбулентну прешлосц. Кнїжка наглашує и описує тварди и глїбоки коренї грекокатолїцкей вири и руского народу у Бачинцох.
Як длугорочни парох у Бачинцох, можем повесц же ше цешим виданю тей кнїжки и похвалюєм елан и старанє Иринки Папуґовей, професорки педаґоґиї, хтора нє забува на валал дзе є народзена и дзе виросла.
Бачинци, гоч мала церковна заєднїца, вше мали, та гоч то були и чежки часи, виронауку на своїм мацеринским руским язику, руски язик ше виучовал у школи и у цесним сотруднїцтве зоз парохом и свою церкву. Ту Руснаци ище вше у єдней добрей векшини приповедаю по руски и пестую руски язик, за розлику од других сримских парохийох и Бачинчанє у єдней мири вше мали глїбоке чувство ґу своєй церкви и грекокатолїцкей припадносци.
У нєшкайшим чаше, грекокатолїцки фамелиї єст вше менєй, по евиденциї пароха 41 грекокатолїцке обисце у 2025. року. Присутна моц на асимилациї, та парохиялна заєднїца з рока на рок вше менша. То прето же млади одходза жиц до векших варошох, а старши парохиянє оставаю и барз ридко єст нови кресценя. Уж велї роки, та и децениї морталитет и по даскельо раз векши од наталитету. Прето тримам же тото литературне дїло важне, як за историю руского народу у Бачкей и Сриме, так и за терашню нашу заєднїцу, же би ше препознало вредносц грекокатолїкох у Бачинцох и Руснацох вообще у Бачинцох и же би их локална руска заєднїца у Републики Сербиї нє одруцовала, алє прилапйовала и щедро помагала. Бо Бачинци маю славну прешлосц и вельких людзох даровали свойому народу.
Кнїжка написана цикаво и подкрипена є з историйнима текстами и фуснотами котри бешедую о славнєй прешлосци паноцох и парохиялней заєднїци у Бачинцох. Од початку по свой конєц, кнїжка отримує швижосц и способ писаня, та є прето и лєгка и приємна за читанє. Читаюци єй шорики, здобуваме свидомосц о велькосци грекокатолїцких парохох у Бачинцох, о велькосци, свидомосци и пошвеценосци бачинских парохиянох своєй церкви и любови ґу свойому народу и ґу свойому мацеринскому язику. Здогадуєме ше и тих цо вецей нє з нами на тим швеце, а упознаваме лєпше и тих людзох цо жию з нами у сучасним чаше.
Тримам же би тоту кнїжку моноґрафиї требал мац у своїм обисцу кажди Бачинчань грекокатолїк, а тиж так, понеже то по тераз єдина написана моноґрафия, значна є и за наукове виглєдованє и виучованє.
о. мр Дарко Рац, протоєрей ставрофор, парох Бачински
Бачинци, 19.02.2025. року
